Ηλίας ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ, Της Μελωδίας το αίνιγμα. Ο μελωδός και η πάρεδρός του στον κώδικα Parisinus graecus 139 (φ. 1β), , 29|2008, 23-34

Η μελέτη συζητά τις προϋποθέσεις και τη θεωρητική σύλληψη που οδήγησαν στην εικονογράφηση της προμετωπίδας (φ.1β) του κώδικα Paris. Gr. 139 με τον Δαβίδ ως μελωδό και την προσωποποίηση της Μελωδίας ως παρέδρου.Το σχήμα που συνδυάζει την ανδρική και τη γυναικεία μορφή κατά την δημιουργία μιας εμβληματικής μουσουργίας είναι γνώριμο από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα.Όμως, στην περίπτωση του Δαβίδ ως ποιητού/ψαλμωδού και παρά τις αρχαιολογικές/γενεαλογικές υποθέσεις, η παρουσία της Μελωδίας παραμένει αινιγματική.Στο νοηματικό εύρος της παράστασης το κλειδί για την ερμηνεία παρέχει η μαρτυρία του Γρηγορίου Νύσσης στο έργο του Εἰς τάς ἐπιγραφάς τῶν ψαλμῶν.