Marica ŠUPUT, Σχετικά με «αμετάβλητο» της βυζαντινής αρχιτεκτονικής, , 20|1999, 105-110


Στο παρόν άρθρο εξετάζεται θεωρητικά και με συντομία η θέση περί του «αμετάβλητου» της βυζαντινής αρχιτεκτονικής. Η εξέταση γίνεται με τον συμβατικό διαχωρισμό της αρχιτεκτονικής δημιουργίας σε τρεις μεγάλες περιόδους, σε καθεμία από τις οποίες ξεχωρίζουν ικανά δείγματα της αρχιτεκτονικής τέχνης που πιστοποιούν την εξέλιξη και τις συνεχείς μεταβολές της. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση σημαντικό ρόλο έχει και η επίδραση της διακόσμησης του εσωτερικού του ναού. Συμπερασματικά η συγγραφέας καταλήγει στη θέση ότι το βασικό χαρακτηριστικό που έμεινε αμετάβλητο ήταν η αρχική σύλληψη και θεώρηση του ναού ως απεικόνισης του ιδεατού μικροκόσμου.

Ακολουθήστε το ΕΚΤ: