Στο χώρο της σύγχρονης τέχνης και συγκεκριμένα στο έργο της διασπορικής καλλιτέχνιδας Mona Hatoum στρέφεται το παρόν κείμενο. Κινούμενο σε πολλαπλές διαδρομές μετατοπίσεων και εκτοπίσεων, μεταξύ Παλαιστίνης, Λιβάνου και Βρετανίας, το έργο της ενσωματώνει «χαρτογραφίες περασμάτων», που εκ-τοπίζουν τον κόσμο και τις καθιερωμένες απεικονίσεις του. Καθώς επανεγγράφει σύγχρονες ιστορίες διαφυγής και περιχαράκωσης, αποσταθεροποιεί κυρίαρχες εννοιολογήσεις του «οίκου» και του «κόσμου». Πρόκειται για ένα έργο που, μέσα από τις συνυφασμένες χωρογραφίες και σωματογραφίες πουυλοποιεί, ανοίγει δρόμους εναλλακτικής κατανόησης των ιεραρχικών προκείμενων της οικουμενικότητας αλλά και του δυνάμει ανατρεπτικού δυναμικού της «ξενότητας» και του «ανήκειν».