Αντλώντας από εθνογραφική έρευνα ανάμεσα σε μετανάστριες από τη Βουλγαρία στην Αθήνα και, ιδιαίτερα, από την περίπτωση της επίθεσης εναντίον της εργαζόμενης στον καθαρισμό και συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, το άρθρο εξετάζει τη γυναικεία μετανάστευση ως συνέπεια της κατάρρευσης του κράτους πρόνοιας στα πρώην σοσιαλιστικά κράτη και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ακολούθησαν. Πολλές γυναίκες δεν μετακινούνται μόνο για οικονομικούςλόγους αλλά σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν την αυτονομία τους ως υποκείμενα και να διαπραγματευτούν εκ νέου δυσχερείς θέσεις και ρόλους μέσα κι έξω από την οικογένεια. Ωστόσο, η νεοφιλελεύθερη ανασυγκρότηση των καπιταλιστικών σχέσεων στη χώρα υποδοχής δημιουργεί συνθήκες γενικευμένης επισφάλειας, ιδιαίτερα για εκείνες που εργάζονται στο χώρο της καθαριότητας.