Ζοζέ Μύσνικ, ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ, Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 132|2010, 197-210

Η γνώση των τροφών, όπως η όποια άλλη γνώση, αξιεί ποικίλες προσεγγίσεις. Η μελέτη των ποιητικών κειμένων διαφόρων πολιτισμών αποτελεί ένα ανεκτίμητο τοπίο της διατροφικής γνώσης. Στο άρθρο αυτό θα εκκινήσουμε με την επισήμανση των συναφειών των ποιητικών βιωμάτων και των ποιητικών κειμένων με τη γνωριμία των τροφίμων. Σε δεύτερο πλάνο, εξετάζουμε την ποιητική γλώσσα και τις αναλογίες της με τη γαστρονομική τοιαύτη. Θα δούμε στη συνέχεια πώς αυτή η γνώση συμβάλλει στο να εκτιμήσουμε διατροφικές κουλτούρες μέσω της διασάφησης των κοινωνικών δεσμών μεταξύ τροφών, γευμάτων και εορτών. Ό,τι τα άτομα τρώγουν καταμαρτυρεί το γεγονός ότι ανήκουν σε μια συγκεκριμένη κουλτούρα. Κατά τρίτον, θα αναλύσουμε το ρόλο της συμβολικής αξίας της τροφής, καθότι η θέση των ατόμων σε μια κοινωνία εικονίζεται με σύμβολα στα οποία τα άτομα αναγνωρίζουν τους εαυτούς τους. Και αυτές οι συμβολικές αξίες καθορίζουν σταθερά διατροφικές συνήθειες αλλά και τρέχουσες διατροφικές τιμές.