Σωκράτης Μ. Κονιόρδος, Η «ανάπτυξη» των προγραμμάτων ανάπτυξης: Οι βιοτέχνες και η δικτατορία 1967-1974, Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 103|2000, 27-56

Η εργασία αυτή επικεντρώνεται στη σχέση της «ανάπτυξης» των επίσημων προγραμμάτων ανάπτυξης με το στρώμα των βιοτεχνών κατά τη χρονική περίοδο της δικτατορίας 1967-1974.  Για το σκοπό αυτό, αναλύεται η χροιά που έλαβε η έννοια της ανάπτυξης στη μεταπολεμική Ελλάδα. Ακολουθεί η εξέταση της θέσης της βιοτεχνίας στα επίσημα αναπτυξιακά προγράμματα της περιόδου. Η θέση που προδιαγράφεται είναι προς την κατεύθυνση της εξαρτημένης ένταξης στο εκτυλισσόμενο εγχείρημα της εκβιομηχάνισης και χαρακτηρίζεται από το στοιχείο της συνέχειας σε σχέση με την προηγούμενη και την κατοπινή περίοδο. Μία, σε αδρές γραμμές, συνολική εικόνα της πορείας της βιοτεχνίας σκιαγραφεί η στατιστική ανασκόπησή της, ενώ η επικέντρωση στο φαινόμενο της αυτοδύναμα ενεργούμενης εκμηχάνισης των βιοτεχνικών εργαστηρίων αποκαλύπτει τη στάση του βιοτεχνικού στρώματος. Οι βιοτέχνες, απέναντι στην κεντρικά επιχειρούμενη απόπειρα ένταξης-ελέγχου τους, ανταποκρίνονται με το δικό τους τρόπο χρησιμοποιώντας τις κοινωνικές τους προσβάσεις και αξιοποιώντας τις εμφανιζόμενες αρρυθμίες ή/και ευκαιρίες κατά τρόπο άτυπο αλλά μαζικό.