Με αναφορά στον επίσημο κώδικα δεοντολογίας της Αμερικάνικης Ένωσης Ανθρωπολόγων (AAA) επιχειρείται στο παρόν κείμενο μία πρώτη παρουσίαση της προσπάθειας προσδιορισμού, κωδικοποίησης και διασφάλισης του επιστημονικού ευ πράττειν στην κοινωνική ανθρωπολογία. Τίθενται ειδικότερα τα προβλήματα που θέτει η πρακτική της ενήμερης συγκατάθεσης, η οποία αποτελεί κατά τον κώδικα βασική προϋπόθεση και εγγύηση δεοντολογικής έρευνας. Εντοπίζονται και συζητούνται δύο σημαντικά προβλήματα στον κώδικα: α) η αδυναμία του να ανταποκριθεί στο σύνθετο και δυναμικό χαρακτήρα της ανθρωπολογικής έρευνας, και β) η άγνοια της ιστορικότητας τόσο της έννοιας της ηθικής όσο και των ίδιων των κειμένων επαγγελματικής ηθικής και δεοντολογίας.