Δήμητρα Τζανάκη, Πορνεία και «ανελευθερία» στον Μεσοπόλεμο, Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 150|2018, 111-149

Στο άρθρο αυτό στοχεύω ν’ αναδείξω πώς στον Μεσοπόλεμο δημιουργήθηκε σταδιακά ένας ιατρικός λόγος με στόχο τον σωματικό και ηθικό σωφρονισμό του πληθυσμού, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να κάνω σαφές πώς μέσα σε αυτό το πλαίσιο το σώμα της «κοινής γυναίκας» χρησιμοποιείται από το κράτος στην εισαγωγή βιοεξουσιαστικών/βιοπολιτικών μηχανισμών ελέγχου στον πληθυσμό, με πρόσχημα την αναγκαιότητα της εξυγίανσης της κοινωνίας από τα αφροδίσια νοσήματα. Είναι σε αυτό το σημείο που στην πραγματικότητα εδραιώνεται μια «αλήθεια» κινδύνου που έπειθε ακόμη και τα αστικά φεμινιστικά κινήματα της εποχής για την ασυμβατότητα της «ελευθεριότητας» σε μια πολιτισμένη κοινωνία.