Η δημιουργία της «τζαζ γειτονιάς» του Κεραμεικού στην Αθήνα της κρίσηςTο άρθρο χαρτογραφεί τις αλλαγές που σχετίζονται με τις εργασιακές πρακτικές των ιδιοκτητών τζαζ μουσικών σκηνών και των επαγγελματιών μουσικών κατά την περίοδο της κρίσης, και τους τρόπους με τους οποίους αυτές οι πρακτικές γίνονται εμφανείς στην περιοχή του Κεραμεικού στην Αθήνα. Βασίζεται σε εθνογραφική έρευνα πεδίου, η οποία διενεργήθηκε το 2015-2017 ως μέρος της εθνομουσικολογικής διδακτορικής μου έρευνας, σχετικά με την Αθηναϊκή τζαζ σκηνή στην περίοδο μετά το 2010. Όπως υποστηρίζω, η αναστάτωση που προκλήθηκε τo 2010 σε αυτό που ο Appadurai ονομάζει financescape, προκάλεσε μία άνθιση των μουσικών συναυλιών μικρής κλίμακας και ταυτόχρονα οδήγησε στην ανάδειξη μιας παγκοσμιοποιημένης τοπικότητας. Στον Κεραμεικό αυτή η διαδικασία ενισχύθηκε περαιτέρω από τους επιβραδυμένους ρυθμούς του εξευγενισμού και, σε συνδυασμό με τις αλλαγές στις εργασιακές πρακτικές των μουσικών και των ιδιοκτητών των τζαζ σκηνών, είχε ως αποτέλεσμα να έρθουν κοντά δύο έννοιες, οι οποίες φαινομενικά ανήκουν σε αντικρουόμενα κοινωνικά φαντασιακά, αυτή της «τζαζ» και του «καφενείου», ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την περιπλοκότητα του αστικού τοπίου της κρίσης.