Christina Dokou, "Fruit of the Loom": Νέες προσεγγίσεις της Πηνελόπης στους Walcott και Marquez, Σύγκριση, 15|2003, 153-174

Το άρθρο εξετάζει συγκριτικά τη χρήση της Ομηρικής μορφής της Πηνελόπης, πιστής συζύγου του Οδυσσέα, στα κλασικά αριστουργήματα δύο συγχρόνων κατόχων του Νόμπελ Λογοτεχνίας: τα Εκατό Χρόνια Μοναξιά του Κολομβιανού μυθιστοριογράφου Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκεζ και το μεγάλο ποίημα Όμηρος του ποιητή της Καραϊβικής, Ντέρεκ Ουώλκοττ. Η ανάλυση επικεντρώνεται στα στοιχεία που αφορούν στο περίφημο τέχνασμα της Πηνελόπης να κερδίσει χρόνο από τους μνηστήρες υφαίνοντας και ξε-υφαίνοντας το σάβανο του πεθερού της, Λαέρτη, δείχνοντας το πώς τα στοιχεία αυτά, οι ερμηνείες και οι συνδέσεις τους αξιοποιούνται από τους μεταγενέστερους καλλιτέχνες για να αναπλάσουν την - θετική για τον Ουώλκοττ, αρνητική για τον Μάρκεζ - εικόνα της ανυφάντρας που περιμένει και κάνει σχέδια σε έναν αγώνα ενάντια στο χρόνο και τη δύσκολη θέση της. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η Πηνελόπη αναδεικνύεται από δευτερεύων χαρακτήρας σε μετωνυμία όχι μόνο για πανύπτες προφήτες και θεότητες μέσα στα ίδια τα κείμενα, αλλά και για τον ίδιο τον ποιητή-δημιουργό που υφαίνει την ιστορία του ως τέχνασμα μέσα στο χρόνο, χρησιμοποιώντας το (μυθικό) παρελθόν για να εμπλουτίσει το παρόν και τομέλλον.