Samim Akgonul, Ο ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης τη δεκαετία του 1930, Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, 14|2004, 203-278

Ό έλληνισμός τής Τουρκίας τελεί υπό καθεστώς εξόντωσης, από τα τέλητής δεκαετίας του 1960, για λόγους πολιτικούς, οικονομικούς καί άλλους.Τα πράγματα δεν ήταν πάντοτε έτσι. Την έπαύριο τής Συνθήκης τήςΛωζάνης καί μέχρι τή δεκαετία του 1950, ό ελληνισμός τής Τουρκίας,κυρίως στην Κωνσταντινούπολη, είχε δημιουργήσει μια κοινότητα άνθηρήκαί σημαντική. ’Ιδίως ή δεκαετία του 1930 συμβολίζει μια χρυσή εποχήγια τήν κοινότητα, κατά κύριο λόγο εξαιτίας τής έλληνοτουρκικήςπροσέγγισης. Ή παρούσα μελέτη άναλύει τό κεφάλαιο τής Συνθήκης τήςΛωζάνης γιά τήν προστασία των μειονοτήτων καί διερευνά τήν ιστορίατής μειονότητας κατά τις δεκαετίες τού 1920 καί 1930 καί τις άλλαγέςτης. Παρουσιάζονται οί σχέσεις τής μειονότητας με τό τουρκικό κράτοςκαί με τήν τουρκική κοινωνία καθώς καί οΐ εσωτερικές εξελίξεις, στιςπαραμονές τού Β' Παγκοσμίου Πολέμου.