Οι ρωσικές εικόνες που διακινούνταν στον ελληνικό χώρο από το 16ο ως τον 20ό αιώνα αποτελούν αφιερώματα από το ρωσικό κράτος ή τον ίδιο τον Τσάρο, από Έλληνες εμπόρους της διασποράς, μοναχούς-ταξιδιώτες και προσκυνητές. Συχνά δε ήταν αντικείμενο του πλανόδιου εμπορίου εικόνων από Ρώσους στην επικράτεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι ιδιαίτερες διαδρομές τους, τα νοήματα με τα οποία επενδύονται και οι ποικίλες μορφές υποδοχής που συναντούν, δικαιολογούν τη μελέτη του φαινομένου ως περίπτωσης πολιτισμικής μεταφοράς.