Το άρθρο στοχεύει αϕ’ ενός στην τεχνική παρουσίαση των εργαλείων ηλεκτρονικών συμβούλων ψήϕου που έχουν σχεδιαστεί τα τελευταία χρόνια στην ελλάδα, αϕ’ ετέρου στην αποτύπωση των θεωρητικών πλεονεκτημάτων που συνεπάγεται η αξιοποίησή τους. ώς προς το τεχνικό σκέλος εστιάζει στη συγκριτική παρουσίαση της μεθοδολογίας σχεδιασμού συμβούλων ψήϕου του Preference-Matcher σε σχέση με άλλους στην ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και των δυνατοτήτων οπτικής απεικόνισής τους. ώς προς το θεωρητικό σκέλος υπογραμμίζει τις στοχεύσεις, χωρίς να παραλείπει και αναϕορές στους περιορισμούς, του σχεδιασμού ηλεκτρονικών συμβούλων ψήϕου διακρίνοντας τρία διαϕορετικά επίπεδα: (α) το ατομικό με σημείο αναϕοράς κάθε ψηϕοϕόρο· (β) το συλλογικό με σημείο αναϕοράς τη λειτουργία της δημοκρατίας· και (γ) το ειδικό με σημείο αναϕοράς την επιστημονική κοινότητα.