Σταυρούλα ΣΟΛΩΜΟΥ, Συμβολή στη μελέτη διερεύνησης του ήχου στην Ιστορία του Ιωάννη Καντακουζηνού, Βυζαντινά Σύμμεικτα, 30, 149- 184

Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η μελέτη των διαφορετικών ειδών του ήχου στην Ιστορία του Ιωάννη Καντακουζηνού. Οι ήχοι ερευνώνται αρχικά μέσω της λεξιλογικής προσέγγισης, στη συνέχεια σε συνάρτηση με τις προθέσεις του αφηγητή και ακόμη υπό ανθρωπολογική οπτική. Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι δυνατό να συνοψισθούν ως ακολούθως: Οι ήχοι συνδέονται κυρίως με τις επίσημες τελετές ενδυναμώνοντας τη δικαιολόγηση της νομιμοποίησης  της εξουσίας, τη βασική αρχή των απομνημονευμάτων του Καντακουζηνού. Επιπροσθέτως, τα γεγονότα των εμφυλίων πολέμων, κυρίως οι συγκρούσεις με τους Ζηλωτές επενδύονται με ήχους. Ακόμη, οι κοινοί τόποι του ιστορικού έργου, όπως φιλία, τιμιότητα, ειλικρίνεια, όπως και τα συναισθήματα της λύπης ή του φθόνου περιβάλλονται και αναδεικνύονται μέσω των ήχων. Πρόθεση του συγγραφέα είναι η ακουστική αισθητική απόλαυση στο ακροατήριο, ώστε να επιτύχει να πείσει για την αλήθεια της αφήγησής του. Τέλος, η χρήση των ήχων συνδέεται με τη χριστιανική ιδεολογία του Καντακουζηνού, τις τεχνικές της ρητορικής παράδοσης και εκείνης της προφορικότητας.