Δ. ΝαστάσεΤὸ χρονικὸ τοῦ Ἰωάννη Χορτασμένου καὶ ὁ τελευταῖος αἰώνας τῆς βυζαντινῆς ἱστοριογραφίας Συνέχεια μιᾶς ἄλλης ἐργασίας στὴν ὁποία ὁ συγγραφέας ὑποστήριξε ὅτι τὸ λεγόμενο ἀνώνυμο βουλγαρικὸ χρονικὸ τῶν ἀρχῶν τοῦ 15ου αἰ. δὲν εἶναι παρὰ μερικὴ μετάφραση ἑνὸς χαμένου βυζαντινοῦ χρονικοῦ, τὸ ὁποῖο καὶ ἀπέδωσε στὸν ἐπιφανὴ λόγιο Ἰωάννη Χορτασμένο (1370-1436/7).Στὴν παρούσα ἐργασία ἐπιχειρεῖται συγκριτικὴ ἀνάλυση τοῦ χρονικοῦ αὐτοῦ στὰ πλαίσια τῆς βυζαντινῆς ἱστοριογραφίας, μὲ τὰ ἑξῆς ἀποτελέσματα: Τὸ χρονικὸ χρησιμοποιεῖ τὶς Ἱστορίες τοῦ Ἰωάννη Καντακουζηνοῦ. Μὲ τὴ σειρά του, χρησιμοποιήθηκε -ἄμεσα ἤ ἔμμεσα- ἀπό ὕστερα καὶ μεταβυζαντινὰ χρονικά. Ἔτσι, τὸ χρονικό τοῦ Χορτασμένου ἔρχεται νὰ καλύψει τὸ μέχρι τότε κενὸ τοῦ τελευταίου αἰώνα τῆς βυζαντινῆς ἱστοριογραφίας, ρίχνοντας καινούργιο φῶς στὴν τελική της φάση καὶ στὴ μεταβυζαντινή της συνέχιση.