Αλέξανδρος Μπαλτζής, Σύγχρονες μορφές επικοινωνίας στην εκπαίδευση: Ιδεολογία και κοινωνικοί στόχοι, Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 103|2000, 83-105

Στο άρθρο αυτό παρουσιάζεται μια πρώτη ανάλυση των απόψεων που έχουν οι εκπαιδευτικοί για την εισαγωγή και την αξιοποίηση σύγχρονων μορφών επικοινωνίας στην εκπαίδευση. Πρόκειται για απόψεις οι οποίες προέκυψαν στο πλαίσιο ευθύτερης έρευνας. Διερευνάται επίσης κριτικά το κοινό μεθοδολογικό υπόβαθρο στο οποίο φαίνεται να στηρίζονται τόσο η εκπαιδευτική πολιτική όσο και τα μοντέλα που καταγράψει η θεωρία στον τομέα αυτόν. Η εναλλακτική προσέγγιση, η οποία σκιαγραφείται. ξεκινά μεθοδολογικά από την υπόθεση ότι τόσο το διαδίκτυο όσο και η κινούμενη εικόνα αποτελούν κατά βάση μη παραδοσιακές μορφές επικοινωνίας. Από την άποψη αυτή, δεν αρκεί οι σύγχρονες μορφές επικοινωνίας να αποτελούν απλώς επέκταση ή συμπλήρωμα των ήδη κατεστημένων προσεγγίσεων και μορφών εκπαίδευσης, οι οποίες προσανατολίζονται στη διαμόρφωση νέου τύπου χειρωνακτών. Απαιτείται ριζική και συνολική αναδιάρθρωση τον θεσμού, η οποία συνδέεται άμεσα με το δημοκρατικό του χαρακτήρα.