Για πολλές δεκαετίες οι θεωρητικές προσεγγίσεις στο πεδίο λήψης αποφάσεων βασίζονταν στην έρευνα και εφαρμογή λογικών μοντέλων που υποστήριζαν τον ένα και μοναδικό τρόπο λήψης αποφάσεων. Με την εξέλιξη των θεωριών, έμφαση δόθηκε στο πώς κάθε άτομο αντιλαμβάνεται, δομεί και αναπαριστά το πρόβλημά του, στις διαφορές μεταξύ των ατόμων, στο πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται το πρόβλημα και στο γεγονός ότι το ίδιο πρόβλημα είναι δυνατόν να έχει περισσότερες από μία αναπαραστάσεις. Η παρούσα εισήγηση αναφέρεται στο πώς οι έννοιες της υποκειμενικότητας, συμπλοκότητας των προβλημάτων και κοινωνικής πολιτισμικής πραγματικότητας θέτουν βασικά ερωτήματα στη διερεύνηση και μεθοδολογία της διαδικασίας λήψης των αποφάσεων.