Ο συγγραφέας, μελετώντας τα προβλήματα που προκύπτουν στην παραγωγή της κοινωνιολογικής γνώσης από την τομή μεταξύ επιστήμης και κοσμικής γνώσης και εξετάζοντας τις πηγές από τις οποίες αντλεί ο κοινωνιολόγος, επιχειρεί να καταδείξει τη σχέση μεταξύ λογοτεχνικών πηγών και κοινωνιολογικής ερμηνείας. Η κοινωνιολογική ανάλυση μπορεί να ανακαλύψει στα λογοτεχνικά έργα ερευνητικούς προσανατολισμούς που επιτρέπουν στον κοινωνικό επιστήμονα να αποφύγει τις λογοκρισίες ή τις αθεμελίωτες προϋποθέσεις της εργασίας του, οι οποίες εμπλέκονται σε μια επιστημονική ή εμπειριστική παράσταση της επιστημονικής εργασίας. Η παράσταση αυτή είναι εμφανής σήμερα όπου οι κοινωνικές επιστήμες κυριαρχούνται από μια θετικιστική φιλοσοφία.