Σπύρος Μακρής, Ο ρόλος του στρατού στη δημοκρατική μετάβαση/σταθεροποίηση της Νότιας Ευρώπης: Πορτογαλία, Ελλάδα και Ισπανία μέσα από τη συγκριτική προοπτική, Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 100|1999, 173-194

Οι σχέσεις πολιτικής-στρατού αποτελούν το πιο σημαντικό κεφάλαιο της συγκριτικής πολιτικής ανάλυσης. Από τη δεκαετία του 1960, και ιδιαίτεραμετά το «τρίτο κύμα» του εκδημοκρατισμού (S. P. Huntigton) στα μέσα της δεκαετίας του 1970, η στρατιωτική κοινωνιολογία απέκτησε καινούργιο ενδιαφέρον.Οι δημοκρατικές μεταβάσεις στη Ν. Ευρώπη έδειξαν ότι το μείζον ζήτημα στονεκδημοκρατισμό των τριών δικτατοριών ήταν το ζήτημα του πολιτικού ελέγχουτων ενόπλων δυνάμεων από την εκτελεστική εξουσία.Το παρόν άρθρο επιχειρεί να εξετάσει το ρόλο του στρατού στη δημοκρατική μετάβαση/σταθεροποίηση της Ν. Ευρώπης. Σκοπός του είναι: ί) να φωτίσει την παράδοση του πραιτοριανισμού, U) να καταστήσει σαφές πώς ο στρατός επηρέασε τη μετάβαση και τον εκδημοκρατισμό, Hi) να επισημάνει τις επιπτώσεις του ζητήματος των ενόπλων δυνάμεων στη συγκρότηση και στη σταθεροποίηση των νέων καθεστώτων.