Αλέξης Δέφνερ, Ελεύθερος χρόνος και κοινωνικότητα στον αστικό χώρο, Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 96|1998, 7-35

Αφετηρία του άρθρου είναι η σημασία της θεωρίας στη μελέτη του ελεύθερου χρόνου στην πόλη. Άξονας της ανάλυσης είναι η έννοια των διαφοροποιήσεων, δηλαδή η συνύπαρξη σνσχετίσεων και αντιθέσεων. Η γεωγραφική και κοινωνική διάσταση του ελεύθερου χρόνου προσεγγίζεται σε διάφορα επίπεδα ανάλυσης με έμφαση στον αστικό χώρο: περιφέρειες της Ελλάδας, μεσαία πόλη (Βόλος), πρωτεύουσα (Αθήνα), τοπική διάσταση στην πόλη (Παλαιό Φάληρο). Οι κατηγορίες δραστηριοτήτων και/ή χώρων που ερευνώνται είναι κυρίως οι πολιτιστικές, εκτός από τις αθλητικές στο Βόλο. Στην περίπτωση των πολιτιστικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα προέχει η μελέτη της χωρικής υποδομής (εκτατική έρευνα και ποσοτικά δεδομένα), ενώ στη συνέχεια σημαντικό ρόλο έχουν να παίξουν η εντατική έρευνα και τα ποιοτικά δεδομένα. Ένα βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από τις διαφορετικές έρευνες που παρουσιάζονται με συνοπτικό τρόπο είναι ότι η κοινωνικότητα δεν διαφοροποιείται, όπως συνήθως πιστεύεται, από την ατομικότητα (η οποία διαφοροποιείται από την ομαδικότητα), αλλά από την ορθολογικοποιημένη οργάνωση της καθημερινής ζωής στον αστικό χώρο, η οποία συσχετίζεται με τη ρουτίνα και τα στερεότυπα του τρόπον ζωής.