Στο πλαίσιο της διεξαγωγής μιας γενικότερης δειγματοληπτικής μελέτης των αντιδράσεων των κατοίκων τον Πύργου και της Πάτρας μετά το σεισμό της 26.3.1993, εξετάστηκαν και οι αντιδράσεις των ενηλίκων κατοίκων σε μια ανακοίνωση-πρόβλεψη που έγινε από ειδικούς (φυσικούς, γεωλόγους, σεισμολόγους) και είχε ως στόχο την περιοχή του Πύργον. Η θεωρία της επικοινωνίας σε καταστάσεις αβεβαιότητας και η σχετική βιβλιογραφία αποτέλεσαν το ερμηνευτικό πλαίσιο της εμπειρικής έρευνας.Σκοπός της μελέτης ήταν να εξακριβωθούν τα ποσοστά των κατοίκων που (α) είχαν υπ’ όψη τους την ανακοίνωση-πρόβλεψη, (β) έδωσαν βάση στην ανακοίνωση-πρόβλεψη, (γ) πίστεψαν ότι η ανακοίνωση-πρόβλεψη επαληθεύτηκε, (δ) έλαβαν μέτρα προστασίας, (ε) είχαν θετική γνώμη για τη δημοσιοποίηση των ανακοινώσεων-προβλέψεων των σεισμών.Σύμφωνα με τις υποθέσεις εργασίας (π.χ., αμεσότητα τον κινδύνου κ.λπ.), τα παραπάνω χαρακτηριστικά ήταν εντονότερα στους κατοίκους του Πύργου παράτης Πάτρας. Ειδικότερα, και σε ό,τι αφορά τη λήψη μέτρων προστασίας, διαπιστώθηκεχαμηλό επίπεδο ατομικής αποδιοργάνωσης (π.χ., “εγκατάλειψη τηςπόλης” κ.λπ.). Όμως, εκτιμάται ότι τα αποτελέσματα ενδέχεται να ήταν διαφορετικά αν προϋπήρχαν συναίνεση και ομοφωνία της επιστημονικής κοινότητας και της πολιτείας ως προς την εγκυρότητα και χρησιμότητα της συγκεκριμένης ανακοίνωσης-πρόβλεψης.Σε σύγκριση με τα ευρήματα σε άλλες χώρες, διαπιστώθηκαν ομοιότητες αλλά και αρκετές διαφοροποιήσεις. Οι διαφορές ενδέχεται να οφείλονται είτε σε πολιτισμικούς παράγοντες, είτε σε διαφορετικό ορισμό των μεταβλητών, είτε ακόμη και στο γενικότερο σχέδιο των ερευνών. Η παρούσα έρευνα έγινε μετά τη λήξη της προθεσμίας της ανακοίνωσης-πρόβλεψης, ενώ στο εξωτερικό η πλειονότητα των σχετικών ερευνών διεξήχθη πριν τη λήξη της προθεσμίας.