Το άρθρο επιχειρεί τη χαρτογράφηση του χώρου της προφορικής ιστορίας και τη σκιαγράφηση της πορείας που αυτή έχει διανύσει στην Ελλάδα. Θέτει ερωτήματα που αφορούν επιστημολογικά ζητήματα και τη σχέση της προφορικής ιστορίας με τις επιστήμες του ανθρώπου. Αναφέρεται στις δραστηριότητες που έχουν ξεκινήσει στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών από το 1997 και, μέσω αυτών, καταγράφει τη διεπιστημονικότητα του γνωστικού αυτού πεδίου, την ταυτότητα των ερευνητών και των ερευνητριών του χώρου, τα ερευνητικά τους ενδιαφέροντα και τους θεματικούς τους προσανατολισμούς. Παράλληλα, ανιχνεύει τις αιτίες που δυσχεραίνουν την επικοινωνία μεταξύ των ερευνητών και αναστέλλουν τη δυναμική ανάπτυξης της προφορικής ιστορίας στην Ελλάδα.