Διανύούμε το έκτο συνεχές έτος λιτότητας και το τρίτο έτος μνημονιακής πολιτικής. η δημοσιότητα, η κοινή γνώμη και ο ακαδημαϊκός κόσμος συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι στα έξι αυτά χρόνια, και ιδιαίτερα στα τρία των μνημονίων, η ελλάδα περνά τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά τον πόλεμο. σε ένα όμως ση- μείο δημοσιότητα, κοινή γνώμη και ακαδημαϊκός κόσμος διαϕέρουν στην εκτίμησή τους. πρόκειται για τις αιτίες και τους υπεύθυνους της κρίσης. και όσον αϕορά τις δύο πρώτες –δημοσιότητα και (κατασκευασμένη) κοινή γνώμη– διαπιστώνεται μια σύγκλιση στην εκτίμηση ότι παρά τα δικά μας λάθη και την αβελτηρία τελικά οι δανειστές και γενικά οι ‘άλλοι’ είναι εκείνοι που έχουν οδηγήσει την κρίση στα όριά της στην ελλάδα και αλλού. πιο διαϕοροποιημένη εμϕανίζεται η εκτίμηση της ακαδημαϊκής κοινότητας. ενώ η πλειονότητα των ερευνητών διακρίνει μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών αιτιών και προσπαθεί να καταλογίσει τις ευθύνες εκεί όπου ανήκουν, μια τάση της ακαδημαϊκής κοινότητας επικεντρώνεται στους εξωτερικούς παράγοντες [global players] για τους οποίους πιστεύει όχι μόνον ότι ϕέρουν την κύρια ευθύνη παραλείψεων και λαθεμένων επιλογών αλλά και ότι εξακολουθούν να τις υπερασπίζονται για τα δικά τους συμϕέροντα. στους δεύτερους ανήκει και μια μερίδα που γίνεται ευρύτερα αποδεκτή από εκείνο το μέρος της κοινής γνώμης και της δημοσιότητας που αρέσκεται σε συνολικές όσο και απλοϊκές εξηγήσεις του είδους των σκοτεινών κέντρων και συμϕερόντων που μας καταδιώκουν και καμιά ϕορά παίρνουν ακόμη και τη μορϕή μυθολογικών τεράτων!