Grigorios PAPAGIANNIS, Quisquilia and methodological suggestions on the occasion of the Eustathius’ Letters, Βυζαντινά Σύμμεικτα, 27|2017, 347-366

 Με αφορμή την έκδοση των Επιστολών του Ευσταθίου, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, στο πρώτο μέρος (Α) του άρθρου διατυπώνονται σκέψεις για τον τρόπο χειρισμού των «δευτερευόντων» ζητημάτων κατά την κριτική έκδοση ενός βυζαντινού κειμένου: του τονισμού, της στίξης, της συνένωσης των λέξεων. Σχετικά με τον τονισμό και την συνένωση των λέξων τονίζεται ότι θα ήταν ασφαλές να λαμβάνονται υπόψη οι προτιμήσεις του συγγραφέα, όπως αυτές φαίνονται στα αυτόγραφά του. Αντίθετα, στο ζήτημα της στίξης προτείνεται να ακολουθούνται οι σύγχρονες πρακτικές και συμβάσεις, καθώς αν υιοθετηθεί η στίξη των μεσαιωνικών χειρογράφων (ακόμη και των αυτογράφων), θα προκληθεί σύγχυση στον σύγχρονο αναγνώστη, χωρίς ιδιαίτερο όφελος. Στο δεύτερο μέρος (Β) επισημαίνονται «αλλαγές» που θα έπρεπε να γίνουν στα ευρετήρια της έκδοσης των Επιστολών (αλλά και στο λεξικό LBG) με βάση την έρευνα που έχει μεσολαβήσει από την έκδοση μέχρι σήμερα. Τέλος, ύστερα από τη διαπίστωση ότι και οι εκδόσεις και τα επιστημονικά λεξικά πρέπει να μπορούν να αναθεωρούνται συνεχώς, προτείνεται η δημιουργία ηλεκτρονικών εκδόσεων στο διαδίκτυο, που θα παρέχουν ακριβώς αυτή τη δυνατότητα, ενώ για τα λεξικά δίνεται το παράδειγμα μιας διαδικτυακής «εφαρμογής» του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, στην οποία ψηφιοποιούνται και αναρτώνται σταδιακά όλα τα επιστημονικά λεξικά της Ελληνικής, αλλά και όπου μπορούν να δημοσιεύονται και σποραδικές λεξικολογικές παρατηρήσεις, με απώτερο στόχο την δημιουργία ενός «ζωντανού» διαχρονικού λεξικού της Ελληνικής