Δημήτριος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣ, Χορηγία και τέχνη στην Ήπειρο την περίοδο της ύστερης Τουρκοκρατίας, , 20|1999, 409-416

Στο άρθρο εξετάζεται το ζήτημα της χορηγίας και της τέχνης την περίοδο της ύστερης Τουρκοκρατίας στην Ήπειρο. Όπως προκύπτει από τις κτητορικές επιγραφές των ναών, οι χορηγοί είναι είτε φυσικά πρόσωπα, όπως τοπικοί άρχοντες ή έμποροι, είτε συλλογικότητες, όπως μια μονή, είτε η Εκκλησία η ίδια. Επιπρόσθετα, άλλες συλλογικότητες που εμφανίζονται από τον 18ο αιώνα είναι το σύνολο των πιστών κυρίως στην ύπαιθρο, ή οι συντεχνίες που αφορούν μόνον στα αστικά περιβάλλοντα. Επισημαίνεται πέραν της κατίσχυσης της βασιλικής ως ναοδομικού τύπου η «εκκοσμίκευση» του εξωτερικού των ναών και η σταδιακή κατάργηση του τοιχογραφικού διακόσμου από τον 19ο αιώνα. Η γενικότερη πρόοδος και η οικονομική άνεση της περιόδου καθιστά τους έμπορους τους κύριους φορείς των νέων ιδεών και αντιλήψεων, κάτι που γίνεται αισθητό από τη διακόσμηση των ιδιωτικών τους οικιών.