Η διδασκαλία της Εκκλησιαστικής Ιστορίας στη σχολική εκπαίδευση αποκτά νέο ενδιαφέρον και προοπτικές, αν ακολουθήσει τις κατευθύνσεις της σύγχρονης διδακτικής και τις εξελίξεις στη μελέτη της Ιστορίας μέσα από πηγές. Οι θεωρητικές μας προϋποθέσεις και οι αντίστοιχες εφαρμογές σε σχολικές τάξεις είχαν ως αφετηρία την καλλιέργεια της κριτικής και δημιουργικής σκέψεως των μαθητών μέσα από τη μελέτη των ιστορικών γεγονότων και τη διαχείριση συγκρουσιακών θεμάτων. Η διδακτική μας πρόταση αφορούσε στην ανακήρυξη της Εκκλησίας της Ελλάδος ως αυτοκέφαλης. Ακολουθήσαμε τις αρχές της μαθήσεως βασισμένης στο πρόβλημα, στο πλαίσιο των αρχών της διερευνητικής μαθήσεως. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της αξιολογήσεως, η διδασκαλία θεμάτων από την Εκκλησιαστική Ιστορία μπορεί να είναι αποτελεσματική και ενδιαφέρουσα, αν διδαχθεί με τρόπο που να προάγει την αυτενέργεια των μαθητών και την καλλιέργεια πολλαπλών δεξιοτήτων, με σκοπό την ουσιαστική γνώση και την ορθή διαχείρισή της για την κατανόηση του παρελθόντος και τη δημιουργία κριτικά σκεπτόμενων και ενεργών δημοκρατικών πολιτών.