Panagiotis G. Krimpas, Κοινοτική διερμηνεία στην Ελλάδα: διαθεσιμότητα, ποιότητα, κατάρτιση και πρόταση συναφών διατάξεων., International Journal of Language, Translation and Intercultural Communication, 5|2016, 158-174

Το παρόν άρθρο αποσκοπεί στο να προτείνει ένα υπόδειγμα διατάξεων νόμου για να ληφθούν υπόψη στο πλαίσιο οποιασδήποτε μελλοντικής νομικής ρύθμισης της κοινοτικής διερμηνείας (ΚΔ) στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, αφού παρουσιαστούν κάποιες βασικές διακρίσεις, όπως η -δυστυχώς όχι τόσο αυτονόητημεταξύ των νομικών- διάκριση μεταξύ μετάφρασης και διερμηνείας, παρατίθεται ένας λειτουργικός ορισμός της ΚΔ. Κατόπιν, αφού παρουσιαστούν εν συντομία τα ζητήματα που εντοπίζει η Τελική Έκθεση της Ειδικής Ομάδας Ενδιαφέροντος για τη Μετάφραση και τη Διερμηνεία σε Δημόσιες Υπηρεσίες (SIGTIPS, 2011: 13-22), προτείνονται διατάξεις νόμου περί του δικαιώματος στις υπηρεσίες ΚΔ, τηςδιαθεσιμότητας κοινοτικών διερμηνέων, της ποιότητας της ΚΔ, και της κατάρτισης των κοινοτικών διερμηνέων, στο πνεύμα της προαναφερθείσας Τελικής Έκθεσης. Η γενικότερη συνεισφορά του άρθρου είναι, μεταξύ άλλων, η προώθηση της αντίληψης ότι, έστω μακροπρόθεσμα, πρέπει να θεσπιστούνκατάλληλες διατάξεις ώστε οι κοινοτικοί διερμηνείς να αντλούνται από Ενιαίο Μητρώο Ανεξάρτητων Διερμηνέων και να διαθέτουν τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του επαγγελματία διερμηνέα, ώστε αφενός να αποφεύγεται η ανάθεση των σχετικών υπηρεσιών σε ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με τη διερμηνεία, αφετέρου να αποφεύγεται η ανάθεση στους διερμηνείς πρόσθετων ρόλων που υποβαθμίζουν το επάγγελμά τους.